تبریک ۱۶۱ کنشگرسیاسی، فرهنگی و مدنی به جعفر پناهی برای دریافت نخل طلای جشنواره کن ۲۰۲۵
04 خرداد 1404 / Sun 25 May 2025این جایزه پیامی روشن از استقامت و خلاقیت پناهی است
- 1090
این جایزه پیامی روشن از استقامت و خلاقیت پناهی است
جعفر پناهی، کارگردان و هنرمند پرآوازه ایران بعد از پانزده سال ممنوعالکار، ممنوع المصاحبه و ممنوع الخروج بودن توانست در جشنواره بینالمللی معتبر و ارزشمند «کن» حضور پیدا کرده و فیلم "یک تصادف ساده" را به روی پرده نمایش ببرد.
هر دو طرف، یعنی دولت ترامپ و همچنین جمهوری اسلامی، سابقهای طولانی در طرح خواستههای افراطی در مورد آنچه میخواهند در مذاکرات به دست آورند، دارند. و سپس گاهی اوقات مذاکرات به بنبست میرسد و گاهی اوقات مذاکرات به توافقی میرسد که بسیار متفاوت از آن چیزی است که هر یک از طرفین توصیف کردهاند. و فکر نمیکنم لزوماً بتوانیم بگوییم اینجا چه اتفاقی خواهد افتاد. اما فکر میکنم نشانههای زیادی وجود دارد که هم دولت ترامپ و هم جمهوری اسلامی بسیار مشتاق توافق هستند. و بنابراین به نظر من تعجبآور نخواهد بود اگر به توافقی دست پیدا کنیم که دامنه آن بسیار محدودتر از آن چیزی باشد که هر دو طرف توصیف کردهاند.
اتفاقاتی که اخیرا برای یکی از اعضای جانباختگان اعتراضات مردمی رخ داد، مشکل بزرگتری را بازتاب میدهد. در ۸ سال گذشته بهرهبرداری سیاسی از خانواده زندانیان سیاسی و جانباختگان و لطمه زدن به اداب و اصول دادخواهی مشکل بزرگی پدید آورده که بازیگر اصلی آنها رضا پهلوی و مسیح علینژاد بودهاند.
کارزار “سهشنبههای نه به اعدام”، که در اعتراض به احکام گسترده اعدام ها در ایران، هر سهشنبه با اعتصاب غذای زندانیان سیاسی از بهمن ۱۴۰۲ آغاز شده است، در شصت و هشتمین هفته و در ۴۱ زندان کشور هم چنان ادامه دارد.
باربارا اسلاوین، پژوهشگر ارشد در مرکز استیمسون و روزنامهنگار با سابقه از دور اخیر مذاکرات بین جمهوری اسلامی و دولت ترامپ صحبت میکند
اظهارات رئیسجمهور آمریکا در مورد بررسی استفاده از نام جعلی برای خلیج فارس، اقدامی خلاف واقعیات تاریخی و خلاف نام گذاری سازمان ملل و توهینی آشکار به ملت ایران و منافی تمامیت ارضی ایران است.
امروز باید با صراحتی بیسابقه و خشمی مقدس، از یک خطای استراتژیک و ویرانگر سخن بگوییم. خطایی که بخشی از اپوزیسیون جمهوری اسلامی با سادهلوحی یا شاید فرصتطلبی، مرتکب شد و آن، چشم امید دوختن به دونالد ترامپ بود! این امید واهی، نه تنها کمکی به آرمان آزادی ایران نکرد، بلکه آب به آسیاب دشمن ریخت و به اعتبار اپوزیسیون ضربهای کاری وارد ساخت.